terugblik

Wat hebben we genoten!

We zijn bijna 2300 foto's rijker. 

Wat leuk om een Disney conciërge-cruise te beleven. Dat is echt het ultieme cruisen. Wat een lief team van castmembers werkt daar. 

Een cabana boeken op Castaway Cay op Serenity beach, het strand voor volwassenen, is absoluut een geweldige belevenis. Wat een rust en cadeau voor jezelf om dit een keer te doen. En wat was Ronald verrast, die wist van niets.

De volgende Disney cruise is geboekt voor volgend jaar mei.

Ik ga niet meer zo vaak in- en uitpakken tijdens een vakantie.
Het is gewoon niet goed voor mijn gevoel van vakantie hebben.

Hotel Seacrest was echt een oase in de stad, en wat een lieve mensen zijn Mark en Maggy.

Heerlijk was het om de voorpret en de daadwerkelijke pret met ons kind te kunnen delen. Het was ouderwets genieten.

United airlines en Alamo zijn onze vaste leveranciers van vervoer. Dat blijft de volgende keer ook zo. Don't change a winning team.

Het bloggen heb ik voornamelijk gedaan in de auto, achterin, op mijn gemak. Geen enkel gevoel van moeten.

De vier dagen Disneyparken waren een feest van herkenning. De Starbucks mokken die ik hier heb kunnen kopen waren een bucketlist-dingetje.

Ik had altijd al een goed gevoel van genieten van het leven en carpe diem gehad, sinds Robert op zijn 7e kanker kreeg en gelukkig nog steeds in remissie is. Sinds Ronald 2 hartinfarcten heeft gehad en we 4 stentplaatsingen verder zijn is dat alleen maar sterker geworden.

Mensen: GENIET!!

Eind september gaan we weer.

De terugreis

De naarste dag, echt! Dat zijn jullie met me eens. En dan die vreselijke nachtvlucht, zittend op een A4-tje, terwijl er links en rechts van mij, 2 lekkere kerels liggen te slapen zodat ik geen kant op kan.

First things first! 

We worden om 6.30u wakker. Beginnen rustig aan met douchen en inpakken en laten alles netjes achter voor Mark & Maggy. De creditcard had toch nog zijn werk gedaan zei Maggy en de betaling was rond. Wij zijn verbaasd wat dat was de geblokkeerde card, maar goed...

We verlaten Hotel Seacrest in Lauderdale by the Sea en rijden naar een Starbucks voor een Latte en yoghurt. 

In een mum van tijd zijn we op Lauderdale airport (FLL) waar we bij Alamo nog even klagen over hun manier van om-rekenen. We hadden geboekt via Alamo brits, dus in ponden. Ik weet niet welke omrekenkoers ze er op los gelaten hadden maar ze kwamen €200 te hoog uit. De manager (eyecandy) van Alamo op FLL ging er direct werk van maken en gistermorgen, bij thuiskomst, was alles rechtgetrokken. Zo blijven wij tevreden klanten.

Er stond bij het inchecken een flinke rij voor de United balie. Dit bleek een rij met passagiers voor Houston, die gestrand waren door wateroverlast. Wij mochten, voor de vlucht naar Chicago en Amsterdam, passeren en inchecken. 

Ook hier gaat inchecken volledig eigenhandig/automatisch/digitaal. Er komt nog wel een pittige tante aanzetten met de bagagelabels, die de koffers weegt, en dan, na goedkeuring, kunnen we verder.

De telefoon had ook nog zijn behoefte:

De eerste vlucht is een makkie, lekker weer, bijna helder, easy peasy.

Op Chicago 'O Hare gaan we 2,5 uur in de lounge zitten. Het is hier een uurtje vroeger dus krijgen we er fijn een uurtje reistijd bij.

Volgens de Gate Guru app is het 12 min lopen van de lounge naar de volgende gate.

De United lounge wordt volgens aankondigingen aldaar binnenkort vernieuwd. Dit is wel nodig, want het is een oud zooitje. 

De vlucht is een uurtje korter dan voorspeld, hier word ik heel gelukkig van. Ik ben blij dat ik tevoren geplast had want met 2 slapende mannen naast je is het verdraaid moeilijk opstaan. Het eten is vre-se-lijk! 

Het zag er niet uit én het was niet te eten, bbbrrrrr. Dit was de vegetarische variant.

Ik was zeer blij dat ik bij aankomst nog ruim een uur in de rij mocht staan voor de douane.

Echt een kers op de taart. Maar zoals wijlen Cruijff al zei: elk nadeel heeft zijn voordeel. De koffers draaiden al rondjes op band 15. 

We rijden met de bolide van de BFF's terug naar huis. Samenwerking!

Bij thuiskomst ga ik heerlijk onder een warme douche en een paar uurtjes naar bed. De mannen schijnen genoeg geslapen te hebben in het vliegtuig en redden het tot 22u.

Wat was het fantastisch!!

Bedankt voor de leuke reacties op het blog of op Facebook. Ik vond het elke dag een genot om ze te lezen!

Laatste volle dag

Is eigenlijk nooit een volle dag. Je bent er toch mee bezig. Inchecken bij United 24u voor vertrek. Koffertjes en trolley's keurig op gewicht. Vuile was in een aparte zak, flesjes met lotion, zeep etc. in plastic zakjes verpakken. De kleine man gaat zijn gang, werkt net als ik netjes door de zooi heen, de grote man daarentegen is al 2 maal opnieuw begonnen. Kofferinhoud eindigt steeds weer pyramide-vormig. Dan springen kleine man en ik even in en nu zit alles best goed en onder de alles bepalende 50 lbs. Zelfs de handbagage is onder de 8kg. 

De dag begon weer vroeg Ronald liep om 7u op het strand. 

Als hij thuiskomt gaan we naar Starbucks voor koffie en een bagel en hierna trekken we zwemkleding aan en gaan we een paar uur naar het strand. 

We pakken wederom 3 Tommy Bahama backpack-stoeltjes van het hotel en binnen 3 minuutjes staan we op het strand. 

Robert is toe aan wat alone-time en gaat met een moppie muziek een lekker eind lopen. Ruim 2 weken met pa en ma op stap gaat niet in je kouwe kleren zitten. 

Bij terugkomst heeft hij mooie foto's van o.a. de pier gemaakt. 

Het is nog steeds very windy en kitesurfers hebben een werelddag! 

Als we gezandstraald zijn gaan we terug naar het hotel. Ik ga mijn haar verven,  en het bovenstaand inpakritueel speelt zich af. 

We besluiten om nog een stuk langs de kust te rijden.

Onderweg stoppen we voor een JambaJuice

De middag sluiten we af bij Denny's. We vermoeden dat het happy hour voor de 75 plussers is want we halen de gemiddelde leeftijd best een stuk omlaag. Onze waitress Flo is zeker ook 70 jaar, diep respect voor deze krasse dame. De vegaburger is hier trouwens een aanrader!! 

Dit toetje lijkt ons niks (ook mijn baconlovers niet!):

Morgen de auto weer terugbrengen bij Alamo. Vliegveld ligt op 20 minuten rijden. De heenvlucht begint om 12.40u naar Chicago. Daarna vliegen we bij zessen door naar Amsterdam. 

Hartelijk bedankt voor de leuke berichtjes op het blog. Ik ga er thuis met blog2print een mooi boekwerk van laten maken. Ook de stille meelezers bedankt! 

Het laatste deel komt vanuit Nederland. Tot dan! 

Beach & shoppen

Bedankt voor het lezen van en/of reageren op ons vakantieblog. Super! 

De mensen van het weer houden de gemoederen èn ons weer bezig. We kregen gisteravond al donder en bliksem op ons gegooid en er was wederom zo'n waarschuwing voor deze middag.

De dag begint rustig. We ontbijten bij Denny's. 

En de mannen scrambled eggs met groenten en toast. 

Hierna gaan we naar het strand. Van het hotel kunnen we stoeltjes en een parasol meenemen. De stoeltjes, van Tommy Bahama, zijn onwijs handig. Kunnen op de rug gedragen worden, zit een hoofdkussentje aan en verschillende handige vakjes. Na drie (3!) minuten lopen zitten we aan de vloedlijn op het strand. 

De wind neemt na een uurtje of 2  behoorlijk toe, de zee wordt steeds donkerder. Dus, wij denken, laten we wijs zijn, het gaat vast zo weer regenen/onweren, we gaan douchen en shoppen in de Sawgrass Mill Mall.

Er was een klein lijstje met verzoeknummertjes ( boodschap-verzoekjes) ingediend en als ik ruimte over heb voldoe ik daar graag aan. 

We hebben dit jaar zelf maar weinig gekocht dus het ken net! 

We parkeren ergens op het gigantische parkeerterrein van de mall en we komen als eerste in 1 van de 2 foodcourts. Ik ben hier eerder geweest in 1996 en 1997 maar de enorme grootte van deze mall stond me niet meer bij. 

Er is een groot overdekt gedeelte met 5 gekleurde zones en 1 grote zone aan de buitenzijde met de grote, bekende dure merken. We kijken onze ogen uit. We kopen een GAPtrui, sneakers van Converse voor Puck en een shirt voor Ronald van Tommy Bahama. Bij Bath en Bodyworks vind ik mijn schaapjeshouder voor hun sanitizer. 

We eten een hapje bij:

Als we hierna op de health app kijken hebben we 7 km gelopen. In een mall!

Onderweg naar ons onderkomen:

...gaat het een beetje spetteren maar om daar nu drukte om te maken. Na 10 min is het weer droog.

Morgen gaan we naar het strand en verder niks. We willen ontspannen de reisdag ( maandag ) in! 

Tot morgen!

Ontbijtje met de BFF's en rit naar Lauderdale by the sea

Bedankt voor alle lieve berichtjes. 

------------------------------------------------

Ik ben de dag begonnen met het denken aan het gezin, de familie en vrienden van Anita die vandaag een loodzware dag hebben. 

Heel veel sterkte voor allen.

------------------------------------------------

Onze vriendjes zijn gisteravond met United ook naar Florida gevlogen. We gaan vanmorgen met z'n vijven ontbijten, gezellig bij Cracker Barrel. 

We ruimen het huisje vanmorgen netjes op en zetten de vaatwasmachine en de waamachine weer aan. Routineklus. We nemen zakjes afval mee en gooien die onderweg netjes weg. Over ons moet niet geklaagd worden en we willen uiteraard onze borg terug!

De daadwerkelijke sleutel gaat weer in de lockbox en we halen onze BFF's op bij Embassy suites by Hilton. Ze hebben een prachtige grote kamer. Met een soort  study voor de slaapkamer. Aanrader! 

Nadat wij wat spullen/bekers/coupons etc. bij hen hebben achtergelaten gaan we naar de Cracker Barrel aan de 192 bij Cane Island. De mannen nemen allemaal veel, zijn hongerige typen. Cora en ik wat toast en ei. 

We nemen hierna voor nog eens 2 1/2 week afscheid. Zij gaan de 23e nog lekker cruisen naar de Caribbean. Ze gaan verder naar Disney en shoppen, net als wij hebben gedaan.

We rijden weer de vertrouwde route naar Cape Canaveral en denken met weemoed terug aan een week geleden:

Aan de overzijde van Ron Jons Surfshop drinken we een kop koffie.

Hierna gaan wij door naar Lauderdale by the sea. Onderweg krijgen we flinke regenbuien met onweer te zien we gaan na een poos de A1a gevolgd hebben toch naar snelweg (95) toe omdat het met regen weinig genieten is van de mooie omgeving. Sinds dat we op de 95 rijden schijnt de zon weer. 

Ondeweg bij Boca Raton rijden we nog een forse file in. 

Om 16.40u zijn we eindelijk bij ons hotel. Een oase in een drukke stad. De eigenaar vertelde vol trots over: my hotel. 

De kamer heet de Seashell room, heeft een ieniemini patio met dito zitje. Een onwijs groot bed en 2 eenpersoonsbedden, en grote badkamer en klein keukentje. Prima voor het weekend!

We gaan nog even bij het zwembad in de zon zitten genieten want we zien in de verte een lekker buitje regen / onweer aankomen. 

Als het begint te druppelen halen we wat te drinken bij Dollartree voor op de kamer en gaan we eten bij Olive Garden. Net als we binnen zijn gaat het echt los buiten en komen door het onweer dat vlak boven ons zit, 3 x zonder licht te zitten in het restaurant. 

Als we na een poos klaar zijn met eten is het droog en kunnen we rustig naar het hotel rijden. 

Het zwembad is in de avond prachtig verlicht.

Jammer dat ik geen filmpjes kan toevoegen want de lampjes in het zwembad veranderen steeds van kleur en dat is erg leuk om te zien! 

Tot morgen!